Anderhalf jaar geleden begonnen we aan iets wat je gerust een avontuur met lef kunt noemen. We kochten een huis in Noord-Frankrijk β nou ja, βhuisβ is misschien wat optimistisch. Laten we zeggen: een bouwpakket met karakter. Zonder water, met muren vol roet, een vloer die meer kraakte dan een kampvuur, en een luchtvochtigheid waar vissen jaloers op zouden zijn.
Maar hΓ©, dromen bouw je niet met gemak, maar met bloed, zweet en spierpijn! πͺ
Van afvoerreparaties tot nieuwe vloeren, van eindeloze ritten met gereedschap in de achterbak tot de eerste nacht dat het binnen warmer was dan buiten β we hebben het allemaal gedaan.
En dat niet alleen. Zonder onze fantastische helpers was het nooit gelukt.
Leny en Henny, jullie zijn onze rotsen in de Franse modder.
Chaliyah en Desley, wat hebben jullie veel geholpen (en gelachen).
En natuurlijk β Martijn, ja joh, ook jij hΓ© schat, zonder jou was het allemaal maar half zo gezellig (en waarschijnlijk dubbel zo scheef gelegd π).
Nu genieten we elke keer weer als we naar Frankrijk gaan. Het huis voelt steeds meer als thuis. En Yra de hond? Die is er helemaal niet meer weg te slaan. Frankrijk is haar paradijs, en wij delen dat gevoel volledig.
Wie had ooit gedacht dat een huis zonder water zoβn bron van geluk kon worden? ππ«π·